sunnudagur, 28. desember 2014

Uppgjör

Tilvistakreppa...

Ég kýs að kalla það.... endurskoðun...
Já, endurskoðun.

Árið 2014 er búið að fara í eina heljarinnar endurskoðun.

Ástæðan fyrir þessarri langloku er að mig langar til þess að þið skiljið hvaðan ég kem. Mig langar svo að fólk skilji að enginn er fullkominn. Mig langar svo að allir fái að vera bara eins og þeir eru, án þess að vera með áhyggjur af því hvað aðrir hugsa eða segja. En aðallega er ég að gera þetta fyrir mig.

Mín heitasta ósk er að þú hættir að bera þig alltaf saman við aðra þegar kemur að útliti, markmiðum og árangri. Ekki vera alltaf að reyna að gera annarra manna besta. Þú getur bara gert þitt besta.

Sumarið 2013 greindist ég með kvíðaröskun. Ok... ég vissi alveg fyrir LÖNGU síðan að ég væri með kvíðaröskun. Ég er bara svo mikill töffari að ég hef alltaf bitið á jaxlinn. En sumarið 2013 hætti það að virka. Sem er mögulega það besta sem hefur komið fyrir mig. Því ég asnaðist loksins til þess að fá hjálp :) Og fór bara alltíeinu að líða vel í fysta skipti í mörg ár. Það var gaman. Erfitt, en gaman.

Það sem er svo gaman við þetta er að ég er búin að læra svo ofboðslega margt um sjálfa mig á þessu ári. Og ekki bara læra á sjálfa mig, heldur sætta mig við hver ég er. Innan og utan.
Ég tók áskorunum með opnum örmun, bæði í vinnu, skóla og svo er það stærsta áskorunin - ég sjálf.

Er ekki skrítið að lifa bara með sjálfum sér án þess að kynnast sér. Þú veist hvað þér finnst gott að borða, þú veist að þér finnst betra að setja ekki mýkingarefni þegar þú þværð handklæðin og þér finnst skemmtilegast að hlusta á house tónlist. Og þannig ert þú skilgreindur. Í einhvern svona hóp sem fólki finnst annaðhvort töff eða ekki. Og þannig dæmir þú fólk. Hefur bara alltaf verið þannig einhvernveginn. Svona grunnt.

Útlitskröfurnar eru eitthvað sem ég nenni varla að fara útí.
Ég stend sjálfa mig ennþá að því að fá hnút í magann ef ókunnugt fólk í kringum mig hlær að einhverju sem ég heyri ekki - því ég held að þau séu að hlæja að mér. Ég hef ekki farið í sund síðan ég var í 10.bekk því ég er með mjög óheilbrigða fóbíu fyrir almenningssturtuklefum og sundfötum.
Ef einhver hrósar mér fyrir útlitið er ég nánast handviss um að viðkomandi sé að ljúga uppí opið geðið á mér. Þetta er sjúklegt í rauninni. (Fer samt batnandi!)

Ég ímynda mér að fólk horfi á mig sem einhverskonar Pollýönnu. Því ég jú, á það til að horfa á björtu hliðarnar. Mér finnst lífið betra þannig. En þegar einhver hrósar mér fyrir jákvæðnina, er ég ekki lengi að vippa mér í sjálfseyðingarbuxurnar og hugsa "ef hún/hann bara vissi hvað ég er mikill fýlupúki í alvörunni". Já þessar sjálfseyðingarbuxur eru það leiðinlegasta sem ég á. En þær eru partur af mér for sure. Ég er svona að vinna í því að stytta þær aðeins. Verða vonandi bráðum orðnar að efnislitlum sjálfseyðingarnærbuxum.

Ég hef áttað mig á því hvað það er mikilvægt að vera hreinskilinn við sjálfan sig og aðra. Því þá fyrst er hægt að laga hlutina. Þú lagar ekki neitt ef þú ert í afneitun - svo mikið er víst.

Ég hef þurft að að viðurkenna alla mína bresti og er að læra að lifa með þeim, sem part af mér. Því brestirnir eru vissulega partur af mér þó þeir skilgreini mig ekki.
Ég er með kvíðaröskun, en ég er ekki kvíðaröskun. Ég er með átröskun, en ég er ekki átröskun.

Sigrarnir á árinu 2014 hafa verið bæði litlir og stórir en það er klárt mál að litlu sigrarnir gleðja mig mest. Að fara í flugvél án þess að eyða 2 vikum í kvíða fyrir ferðina. Að fara í lyftu án þess að fuðra upp í kvíðakasti í þessari nokkurra sekúntna rússíbanaferð. Að geta mætt í skólann í hvern einasta tíma án þess að hafa áhyggjur af nokkrum sköpuðum hlut. Þetta er frelsandi.

Það er einkennileg tilfinning að líka vel við sig. Ég klappa mér gjarnan á bakið þegar ég hef staðið mig vel, þó engum öðrum finnist það/taki eftir því.
Ef ég dett skyndilega í sjálfseyðingarbrækurnar þá stend ég fyrir framan spegilinn og ímynda mér að ég sé ekki að horfa á sjálfa mig heldur einhverja allt aðra manneskju. Hvað myndi ég segja við hana?
"Ég elska á þér hárið!", "Killer leggir!". mmmhm!

Árið 2015 ætla ég að koma fram við sjálfa mig af virðingu. Ég ætla að halda áfram að setja mér markmið. Ég ætla að halda áfram að vera besta útgáfan af sjálfri mér en fyrst og fremst ætla ég að rekja upp sjálfseyðingarbrækurnar spotta fyrir spotta, saum fyrir saum. Sama hversu langan tíma það tekur.

Væri ekki lífið leiðinlegt ef það væri til töfrapilla við öllu?
Þá þekktum við ekki hvað það er að sigrast á erfiðleikum eða ná markmiðum og tilfinninguna sem fylgir því. Ef við þekktum ekki sorg, myndum við þá þekkja gleði? Ef við þyrftum aldrei að vinna fyrir hlutunum þá þekktum við ekki þakklæti.

Ég vona að allir séu búnir að eiga dásamlega tíma um hátíðarnar.
Ég þakka ykkur öllum fyrir árið sem er að líða og óska þess að 2015 verði öllum frábært.

Takk fyrir að gefa ykkur tíma til þess að lesa.
Ég lofa að næsta bloggi fylgir uppskrift!


-Guðdís

















þriðjudagur, 2. desember 2014

Sörubakstur

Ég hef 2. sinnum á ævinni reynt að bara sörur. Bæði skiptin vöktu fram óþolinmóðu og reiðu Guðdísi - en ég kann ekkert sérstaklega vel við hana. Fallandi botnar, lekandi krem og viðbrennt súkkulaði er mér ekkert sérstaklega vel að skapi.

Þrátt fyrir fyrri reynslu af sörubakstri, ákveð ég að gera eina tilraun til viðbótar og í þetta sinn skulu þær vera sykurlausar. Já, ég veit ég er ekki alveg að ráðast á garðinn þar sem hann er lægstur. En þvert á móti spám um enn eitt katastrófískt sörubræðiskast varð útkoman heldur betur gleðileg.
Það tókst - og það tókst frábærlega.

Ég veit að ef ég spyr ykkur - já eða hvern sem er, hver besti partur sörunnar er þá er svarið í 95% tilfella auðvitað kremið! KREMIÐ KREMIÐ KREMIÐ! Sem er helsta ástæða þess að ég smellti mér í tilraun 2. Ég vildi hafa kremið fullkomið :)
Ég var mjög glöð með fyrri tilraunina, en að sjálfsögðu stefni ég alltaf á fullkomnun! ;)
Að mínu mati tókst það afburðarvel og sörurnar eru vægast sagt góðar.

Eigum við kannski að byrja bara?

Já, það getur verið bras að baka sörur - ég var mjög hissa á því hvað þetta gekk áfallalaust fyrir sig.

Byrjum á botninum:
Sjúklega flöffí

3 Eggjahvítur
35 gr Venjulegt Sukrin
20 gr, Sukrin Melis
1 - 2 msk Hunang
1 tsk Cream of tartar
200 gr Hakkaðar möndlur
vanilludropar

Hérna byrja ég á því að þeyta saman egg og sukrin ásamt vanilludropum og cream of tartar. Þetta er síðan þeytt í drasl eða þar til marengsinn er orðinn svo léttur að hann fer að svífa. Þegar þetta er orðið eins vel þeytt og hægt er þá bæti ég hunanginu útí á meðan ég held áfram að þeyta. Möndlurnar eru síðan settar í matvinnsluvél og hakkaðar í ákjósanlega stærð/áferð. Síðan bætum við möndluhakkinu útí með sleif.
Þessir skvettuhæfileikar eru öfundsverðir


Þá er bara að skvetta/sprauta í doppur á plötu. Ég sletti þessu bara með skeið en það er enginn vafi á því að þær verða fallegri og meðfærilegri að setja á ef þeim er sprautað vandlega á plötuna. Ég hugsa að sprautan verði fyrir valinu í næstu uppskrift. Þessar fara svo inní 150°C heitan ofn í 20-25 mín - fer eftir því hvað þú gerir þær stórar. (Blástur, já takk).









Nú! Á meðan botnarnir bakast er alveg tilvalið að henda í kremið.

4 Eggjarauður
vanilludropar
50 gr Hunang
50 gr Döðlusíróp
1 msk Kakó
1 msk Vatn
150 gr. Smjör/smjörlíki

Við byrjum á því að þeyta eggjarauðurnar og vanilluna saman SJÚKLEGA VEL og alveg fullt lengi.
Á meðan vélin er að vinna þá setjum við í pott hunangið, döðlusírópið, vatnið og kakóið og hrærum þar til fer að malla. Þá leyfum við blöndunni að kólna smá stund og hellum henni síðan útí eggjatryllingin í mjórri buni á meðan hann heldur áfram að þeyta. Þegar þetta er búið bætum við smjörinu útí og höldum áfram að hræra þar til þetta er orðið silkimjúkt! Síðan er bara að henda kreminu í kæli þar til þú setur það á kökurnar.
ÞETTA KREM!


Svo þegar botnarnir eru bakaðir og búnir að kólna almennilega, (ekki einu sinni reyna að svindla hérna - það þarf 100% þolinmæði í að bíða, ég veit en það er þess virði) semsagt almennilega má dúndra kreminu á og skella þeim í kæli aðeins lengur áður en súkkulaðið fær að vera með.

Hérna stendur þú svo frami fyrir mikilvægri ákværðun. Ætlar þú að bræða súkkulaði eða ætlar þú að búa til súkkulaði?

Gettu hvað!? Ég bjó til súkkulaði.

Svo alveg að verða tilbúið!

   
Hér er uppskriftin: 

50 gr. kakósmjör
50 gr. smjör/smjörlíki
3 msk kakó
1 msk döðlusíróp
1 msk hunang
3 dropar dark chocolate stevia
1 msk rjómi
1/2 tsk Xanthan gum  

Hér er kakósmjör og smjör brætt saman þar til uppleyst og svo er restinni bætt útí í engri sérstarkri röð. Þá er bara að dýfa sörunum í súkkulaðið og henda í ísskápinn einu sinni enn þar til súkkulaðið er storknað. 
VOILA!



Verði ykkur að góðu! 
-Guðdís